فنون تغییر زندگی از دیدگاه دکتر علی صاحبی
چگونه ميتوانم سيگار را ترک کنم؟ چگونه ميتوانم پرخوري را کنترل کنم؟ با عصبانيتم چه کار کنم؟ دست خودم نيست خيلي زود از کوره در ميروم، فوري از دست افراد عصباني ميشوم و با آنها گلاويز شده يا جروبحث شديد ميکنم، با اين مشکل چگونه کنار بيايم؟
البته مشکلات ديگري نيز وجود دارد که برخي مردم از آنها رنج ميبرند و دوست دارند از دستشان رهايي يابند مثل ترس شديد از سوارشدن بر هواپيما، وحشت از مردن در اثر سقوط هوايي، ترس بيمورد از بيرون رفتن و ترک کردن منزل، نگراني از شرکت در برخي مراسم، اجتناب از رفتن به مکانهاي خاص مثل قبرستان، ساختمانهاي بلند، مکانهاي پرجمعيت، و شلوغ ترس از استفاده کردن از توالتهاي عمومي، اجتناب از دست زدن به اشيا محيط کار، وسواس شديد شستشو، حمام رفتنهاي مکرر، نگراني و غمزدگي افسردگي...
به تازگي يک مدير اجرايي عاليمقام به من مراجعه کرد و شکايت داشت که «بايد براي جمع بزرگي صحبت کنم و گزارشي را ارائه دهم، ولي برخي اوقات چنان ترس، اضطراب و نگراني تمام وجودم را فرا ميگيرد که شبها نميتوانم بخوابم و روزها دائم در فکر آن هستم. کار بهجايي رسيده که گاهي از اينکه در جلوي عدهاي از افراد بخواهم بايستم و حرف عادي هم بزنم، تمام تنم ميلرزد و ميترسم.»
فکر ميکنم در ميان ما کمتر کسي وجود دارد که نخواهد برخي از جنبههاي رفتارش را تغيير بدهد تا بتواند با افراد ديگر در خانه و محل کار بهتر کنار آمده و از زندگي لذت بيشتري ببرد.
با وجود اين بهنظر ميرسد هنوز قادر نيستيم در خود اين تغييرها را ايجاد کنيم؛ بنابراين همواره مانند گذشته رفتار ميکنيم و کارها را مثل سابق تکرار ميکنيم. با اين اوضاع هم خودمان را تحت فشار، و پريشاني قرار ميدهيم و هم ديگران از دستمان ناراحت ميشوند.
متأسفانه آدمي اينگونه است. آمادگي و گرايش ذاتي شديدي بر ايجاد اضطراب، کينه، خشم و افسردگي در خود و واکنش به آنچه که در اطرافش ميگذرد، دارد.
ما انسانها، اغلب مرتکب اشتباهاتي ميشويم و اعمال غيرعاقلانهاي انجام ميدهيم، از خود و ديگران انتظار زيادي داريم و وقتي شکست ميخوريم، يکديگر را نکوهش، سرزنش و خوار ميکنيم. ميخواهيم که جهان هستي زندگي خوبي برايمان تدارک ببيند، به اين معني که مردم نسبت به ما منصف باشند، همسرمان به هر آنچه انجام میدهيم علاقهمند باشد و روي خوش نشان بدهد، فرزندان و همکارانمان، بايد آنگونه که ما ميپسنديم و انتظار داريم، رفتار کنند. اين انتظارها و توقعاتي که از خود و ديگران داريم، بارها و بهوفور باعث اغتشاش و ناراحتي دروني ما ميشوند.
در پست بعد درمورد ملزومات یا پیش نیازهای تغییر خواهیم نوشت.
نویسنده: دکتر علی صاحبی روانشناس و واقعیت درمانگر و مترجم آثار دکتر ویلیام گلاسر
Comments
Post a Comment